Iemand heeft het op zwangere vrouwen gemunt. Alsof het nog niet zwaar genoeg voor ze is, is er een aandoening die bekend staat als pre-eclampsie. Hieronder bekijken we wat deze aandoening inhoudt, wat de gevolgen zijn en hoe je kunt zien of je het hebt.
Pre-eclampsie is een zwangerschapsstoornis met stuiptrekkingen. Het treedt meestal op na 20 weken zwangerschap en meestal bij het eerste kind. Als er geen tekenen of symptomen van pre-eclampsie optreden, is er nog steeds de mogelijkheid van eclampsie, die voor, tijdens of na de bevalling kan optreden.
Er is maar één echte manier om te zien of je eclampsie hebt: eclamptische stuiptrekkingen. Eclamptische convulsies kennen vier stadia van afschuwelijke pijn:
Fase 1 – Tenzij de vrouw zich bewust is van en let op deze fase, wordt deze meestal gemist. In stadium 1 rolt de vrouw gewoon met haar ogen en tegelijkertijd trekken haar hand- en gezichtsspieren lichtjes.
Fase 2 – Kort na de eerste fase zullen de tanden op elkaar klemmen, de armen en benen zullen stijf worden, ze kan op haar tong bijten en de gezichts- en handspieren die eerst trilden, zullen nu op elkaar klemmen. In dit stadium ervaart de vrouw ook ademnood gedurende ongeveer 30 seconden.
Stadium 3 – Hier wordt het pas echt erg. De spieren beginnen heftig te schokken, terwijl er schuimend en licht bloederig speeksel verschijnt. Dit duurt 2 minuten tot het stopt en dan is er sprake van coma of soms hartfalen.
Stadium 4 – Als de vrouw niet dood is, valt ze in een diepe bewusteloze toestand. Dit kan uren aanhouden of snel voorbijgaan.
Als een van deze symptomen zich voordoet, ga dan onmiddellijk naar de dokter.
Als eclampsie wordt vermoed, zal een ziekenhuis gedurende een langere periode magnesiumsulfaat toedienen.
Gelukkig is eclampsie vrij zeldzaam. Maar het loont om je extra bewust te zijn van de mogelijke symptomen, vooral tijdens het laatste trimester van de bevalling. Dan is de kans het grootst dat de aandoening zich voordoet.